Gminna Komisja Rozwiązywania Problemów Alkoholowych została powołana przez Wójta Gminy. Posiedzenia odbywają się w Centrum Usług Społecznych w Dopiewie, ul. Konarzewska 12, piętro I. Realizując Gminny Program Profilaktyki i Rozwiązywania Problemów Alkoholowych, gminna komisja dysponuje środkami finansowymi uzyskanymi na te cele z zezwoleń na sprzedaż napojów alkoholowych wydawanych przez Urząd Gminy przedsiębiorcom.

Pod patronatem Gminnej Komisji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych w Dopiewie prowadzone są 3 świetlice opiekuńczo-wychowawcze z elementami socjoterapii (Konarzewo, Trzcielin, Więckowice). 

Informacje na temat możliwości podjęcia terapii, zgłoszenia uzależnionego członka rodziny, uzyskania wsparcia psychologicznego, prawnego, zapisów do świetlic itd., można uzyskać kontaktując się:  

Wniosek do gminnej komisji może złożyć każda osoba lub instytucja, która posiada informację  o osobie  nadużywającej alkohol, której zachowanie  powoduje rozkład życia rodzinnego, demoralizację małoletnich, uchylanie od obowiązku zaspokajania potrzeb rodziny albo systematycznie zakłócanie spokoju lub porządku publicznego.

Zachęcamy do kontaktu w celu skorzystania ze wsparcia!

Podstawa prawna:

  • ustawa z dnia 26 października 1982r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi
  • Gminny Program Profilaktyki i Rozwiązywania Problemów Alkoholowych
  • Gminny Program Przeciwdziałania Narkomanii uchwalony na lata 2021-2025. 

Wniosek do pobrania: kliknij tutaj

ŻYCIE bez alkoholu

20

Nikt nie sięga po alkohol po to, aby mieć problemy. Przeciwnie, każdy, kto spożywa alkohol oczekuje korzyści – chce poprawić sobie nastrój, ubarwić szarą codzienność, ułatwić kontakty towarzyskie, zrelaksować się. Niektórzy nawet wierzą, że alkohol może mieć korzystne działanie zdrowotne. Choć alkohol jest trucizną i z punktu widzenia toksykologii każda ilość wypitego alkoholu jest ryzykowna, to jednak w większości przypadków spożywanie małych dawek alkoholu nie pociąga za sobą widocznych szkód zdrowotnych i konsekwencji społecznych. Mimo to nie powinni wcale pić alkoholu:

• młodzi ludzie (ze względu na ryzyko poważnych zaburzeń rozwojowych),
• kobiety w ciąży i matki karmiące (z powodu ryzyka uszkodzenia płodu i negatywnego wpływu na zdrowie dziecka),
• osoby chore, przyjmujące leki wchodzące w reakcje z alkoholem,
• wszyscy, którzy znajdują się w okolicznościach wykluczających picie (kierując pojazdami, przebywając w pracy, w szkole, itp.),
• osoby, którym szkodzi każda, nawet najmniejsza, ilość alkoholu.

Osoby pijące alkohol mogą wielokrotnie w ciągu swojego życia zmieniać wzór spożywania alkoholu przemieszczając się na continuum od abstynencji, poprzez picie o niskim poziomie ryzyka, do spożywania alkoholu w sposób wysoce ryzykowny i szkodliwy. Niektóre z nich się uzależnią. Jest to wędrówka w dwie strony. Ktoś, kto dzisiaj pije alkohol na poziomie niskiego ryzyka może w wyniku różnego rodzaju okoliczności zwiększyć swoje picie do poziomu wysokiego ryzyka. Ktoś, kto dziś pije ryzykownie lub szkodliwie może na tyle ograniczyć swoje picie, aby radykalnie zmniejszyć wynikające z niego szkody. Abstynent może w każdej chwili zacząć pić, a osoba uzależniona może zostać abstynentem. Najmniej prawdopodobna jest sytuacja, że osobie uzależnionej uda się trwale ograniczyć spożywanie alkoholu, a więc wrócić na stałe do picia kontrolowanego, o niskim ryzyku szkód.

Ryzykowne spożywanie alkoholu to picie nadmiernych ilości alkoholu (jednorazowo i łącznie w określonym czasie) nie pociągające za sobą aktualnie negatywnych konsekwencji, przy czym można oczekiwać, że konsekwencje te pojawią się, o ile obecny model picia alkoholu nie zostanie zmieniony.

Picie szkodliwe to taki wzorzec picia, który już powoduje szkody zdrowotne, fizyczne bądź
psychiczne; ale również psychologiczne i społeczne, przy czym nie występuje uzależnienie od
alkoholu.

Picie alkoholu staje się problemem, gdy:

· zwiększa się ilość i częstotliwość spożywania alkoholu,

· zmienia się funkcja picia i rola alkoholu w życiu (picie nie jest już tylko elementem wzorca kulturowego, ale staje się lekarstwem na stres, smutek, samotność, lęk),

· postępuje przywiązanie do sytuacji picia (narasta koncentracja na sytuacjach związanych z piciem, oczekiwanie na moment picia, celebrowanie picia, niepokój w sytuacji niemożności napicia się),

· alkohol spożywany jest w nieodpowiednich sytuacjach jak: okres ciąży i karmienia piersią, prowadzenie pojazdów, przy spożywaniu leków wchodzących w reakcje z alkoholem, pomimo chorób wykluczających spożywanie alkoholu itp.

· nasilają się incydenty upojenia,

· pojawia się zaniepokojenie piciem i uwagi krytyczne wyrażane przez osoby bliskie oraz sygnały sugerujące ograniczenie ilości lub powstrzymanie się od picia,

· używanie alkoholu staje się sposobem usuwania przykrych skutków poprzedniego picia (klinowanie),

· pojawiają się trudności w przypominaniu sobie co się działo poprzedniego dnia w sytuacjach związanych z piciem,

· rosną negatywne konsekwencje nadużywania alkoholu, a mimo to picie jest nadal kontynuowane.

Zespół uzależnienia od alkoholu to kompleks zjawisk fizjologicznych, behawioralnych i poznawczych, wśród których picie alkoholu dominuje nad innymi zachowaniami, które poprzednio miały dla pacjenta większą wartość. Głównym objawem zespołu uzależnienia jest pragnienie alkoholu (często silne, czasami przemożne). Wypicie alkoholu nawet po bardzo długim okresie abstynencji może wyzwalać zjawisko gwałtownego nawrotu innych objawów zespołu uzależnienia, znacznie szybciej niż pojawienie się uzależnienia u osób poprzednio nieuzależnionych.

Na ostateczne rozpoznanie uzależnienia pozwala identyfikacja trzech lub więcej następujących cech lub objawów występujących łącznie przez pewien okres czasu w ciągu ostatniego roku. Są to:

1. Silne pragnienie lub poczucie przymusu picia („głód alkoholowy”).

2. Upośledzona zdolność kontrolowania zachowań związanych z piciem (trudności w unikaniu rozpoczęcia picia, trudności w zakończeniu picia do wcześniej założonego poziomu, nieskuteczność wysiłków zmierzających do zmniejszenia lub kontrolowania picia).

3. Fizjologiczne objawy zespołu abstynencyjnego pojawiającego się, gdy picie alkoholu jest ograniczane lub przerywane (drżenie mięśniowe, nadciśnienie tętnicze, nudności, wymioty, biegunki, bezsenność, rozszerzenie źrenic, wysuszenie śluzówek, wzmożona potliwość, zaburzenia snu, niepokój, drażliwość, lęki, padaczka poalkoholowa, omamy wzrokowe lub słuchowe, majaczenie drżenie) albo używanie alkoholu lub pokrewnie działającej substancji (np. leków) w celu złagodzenia ww. objawów, uwolnienia się od nich lub uniknięcia ich.

4. Zmieniona (najczęściej zwiększona) tolerancja alkoholu (ta sama dawka alkoholu nie przynosi oczekiwanego efektu) potrzeba spożycia większych dawek dla wywołania oczekiwanego efektu.

5. Z powodu picia alkoholu - narastające zaniedbywanie alternatywnych źródeł przyjemności lub zainteresowań, zwiększona ilość czasu przeznaczona na zdobywanie alkoholu lub jego picie, bądź uwolnienia się od następstw jego działania.

6. Uporczywe picie alkoholu mimo oczywistych dowodów występowania szkodliwych następstw picia (picie alkoholu, mimo, że charakter i rozmiary szkód są osobie pijącej znane lub można oczekiwać, że są znane).

Informacje na temat możliwości podjęcia terapii, zgłoszenia uzależnionego członka rodziny, uzyskania wsparcia psychologicznego, prawnego możesz uzyskać kontaktując się z Gminną Komisją Rozwiązywania Problemów Alkoholowych
- osobiście: Dopiewo, ul. Konarzewska 12
- telefonicznie 881-332-201, 785-232-369, lub 618-148-020
- mailowo:

Nie wahaj się prosić o wsparcie, gdy tego potrzebujesz - skontaktuj się z nami. Centrum Usług Społecznych w Dopiewie oferuje wsparcie psychologa dla osób będących w kryzysie oraz terapeuty uzależnień. Więcej informacji pod numerem telefonu 618-148-020 wew. 11 lub 881-332-202.