📣 Rowerowy Rajd Rodzinny - "Życie bez uzależnień"! 🚴♀️🌳29.06.2025
Zbliża się wyjątkowe wydarzenie, które łączy przyjemne z pożytecznym!
Zapraszamy Was serdecznie na profilaktyczny Rowerowy Rajd Rodzinny – to idealna okazja, by aktywnie spędzić czas, poznać/zobaczyć przepiękne okolice naszej gminy i zdobyć cenną wiedzę na temat zachowań ryzykownych oraz popularyzacji zdrowego i odpowiedzialnego stylu życia!
👉 Nasz rajd ma charakter gwieździsty, oznacza to, że sami wytyczacie własną ścieżkę do mety, odwiedzając wybrane punkty kontrolne. Stwórz własną, idealną trasę, która zaprowadzi Cię do wiedzy i dobrej zabawy!
👉 Co na Was czeka?
• 6 punktów informacyjnych poświęconych ważnym tematom profilaktyki i budowania odporności psychicznej:
o Życie bez przemocy (Skórzewo, Figowy Zakątek)
o Życie bez depresji i stresu (Dąbrówka, Park ul. Parkowa)
o Życie bez hazardu (Sala widowiskowa CRK w Konarzewie, ul. Poznańska 19a)
o Życie bez alkoholu (Zborowo, Owocowa Plaża)
o Życie bez narkotyków (Dopiewiec, Leśne Stoliki ul. Wierzbowa)
o Życie bez pracoholizmu (Dworzec w Palędziu, ul. Kolejowa)
• Na punktach czekają na Was zadania, symulatory (np. alkogogle) i informacje, które pomogą zrozumieć zagrożenia i nauczyć się im zapobiegać.
• Twoim celem jest zdobycie minimum 3 opasek odblaskowych – dotarcie do trzech punktów na trasie rajdu.
• Upominki dla aktywnych! Pierwszych 300 osób, które dotrą na metę z trzema opaskami odblaskowymi (do zdobycia na punktach), otrzyma specjalny upominek! 🎁
Meta Rajdu na Placu Gminnym w Dopiewie (u zbiegu ulic Wyzwolenia i Łąkowej) to także okazja do udziału w Festiwalu Aktywności Lokalnych i poznania wspaniałych mieszkańców Gminy! Punkty informacyjne czynne będą od 9:00 do 13:00, a meta rajdu do 15:30.
Nie przegapcie tej okazji! Bądźcie na bieżąco – mapa z lokalizacjami punktów i szczegółowe informacje pojawią się już wkrótce na stronie.
ŻYCIE bez depresji i stresu
Depresja (lub zaburzenie depresyjne) jest częstym zaburzeniem psychicznym, która poprzez obniżenie nastroju poważnie zakłóca codzienne życie.
Depresja polega na zaburzeniach nastroju (smutek, utrata przyjemności, pesymistyczne spojrzenie na świat i siebie samego). Możemy ją podejrzewać, jeśli taki stan trwa ponad dwa tygodnie i ma znaczący wpływ na codzienne życie (trudności ze snem, zaburzenia apetytu i popędu seksualnego, utrata sprawności intelektualnej, chęć izolacji).
Depresja nie jest chwilowym obniżeniem nastroju, ale poważnym zaburzeniem psychicznym. Co znaczy, że mówienie do chorego, by wziął się w garść, nie pomoże mu. Sama wola nie pozwala się z tego wydostać. Depresję trzeba leczyć.
Pamiętaj, że nie każde uczucie przygnębienia jest równoznaczne z depresją. Przejściowe złe samopoczucie, które pojawia się w reakcji na wydarzenia życiowe, może zdarzyć się każdemu.
Przyczyny depresji:
Depresja jest wynikiem kilku mechanizmów, które wciąż słabo rozumiemy. Istnieje wiele czynników, które przyczyniają się do jej występowania:
- Sytuacje i wydarzenia życiowe, czasami sięgające dzieciństwa, mogą przyczynić się do powstania depresji: zaburzone relacje z rodzicami, trauma seksualna, trudne doświadczenia, śmierć bliskiej osoby, utrata pracy, rozwód itp.
- Niektóre zachowania (myślenie, że nie można robić pewnych rzeczy, że ktoś się do niczego nie nadaje) mogą przyczynić się do powstania lub utrzymania depresji.
- Jedne osoby narażone na trudne zdarzenia nie wpadają w depresję, a inne osoby wpadają w nią bez wyraźnego powodu. Podatności może być uwarunkowana genetycznie. Na przykład, osoba, która ma rodzica, który miał epizod depresyjny, jest dwa do czterech razy bardziej narażona na depresję w swoim życiu. Jednak ta wrażliwość pojawia się jedynie na skutek trudnych doświadczeń lub niekorzystnych czynników środowiskowych.
- Obecność przewlekłej choroby, niepełnosprawności, uzależnienie od alkoholu, tytoniu lub innych substancji stosowanych w celu zmniejszenia lęku są czynnikami sprzyjającymi występowaniu depresji.
- Czasem funkcjonowanie mózgu jest zaburzone. Produkcja i poziom związków chemicznych, które przenoszą informacje pomiędzy neuronami, może być zaburzona. Produkcja niektórych hormonów może być nieprawidłowa. W efekcie reakcja organizmu na stres może być niewłaściwa i wywoływać depresję.
Objawy depresji:
We wszystkich przypadkach objawy depresji, mniej lub bardziej nasilone, występują prawie codziennie, trwają co najmniej dwa tygodnie, powodują niepokój i mają skutki zawodowe, społeczne i rodzinne.
W stanie depresji osoba skarży się na co najmniej dwa z tych objawów:
- ciągły smutek
- depresyjny nastrój, który trwa przez większość dnia i nawraca prawie codziennie od co najmniej dwóch tygodni.
Mogą mu towarzyszyć:
- płacz
- utrata zainteresowań i przyjemności z codziennych czynności, a także z czynności, które są zazwyczaj przyjemne
- zmniejszenie energii lub nienormalne zmęczenie. Chory cierpi na intensywne zmęczenie, często rozpoczynające się rano, i czuje, że ciągle brakuje mu energii. To zmęczenie nie poprawia się dzięki odpoczynkowi lub snowi.
Inne zaburzenia (przynajmniej dwa z niżej wymienionych) też pojawiają się w depresji:
- utrata wiary w siebie i poczucia własnej wartości, poczucie bezużyteczności oraz nadmierne i nieuzasadnione poczucie winy
- negatywne spojrzenie na przyszłość i pesymistyczne myślenie
- myśli o śmierci w ogóle, a czasami o samobójstwie
- spadek zdolności koncentracji, uwagi i zapamiętywania
- pogorszenie snu – staje się on często zbyt krótki z wczesnymi porannymi przebudzeniami, nie przynosi wypoczynku
- utrata apetytu, która może prowadzić do utraty wagi.
Stres to reakcja organizmu na różnego rodzaju doświadczenia i zdarzenia, najczęściej o charakterze nieprzyjemnym. Stres może działać mobilizująco lub deprymująco. Przedłużający się bądź wyjątkowo silny stres o wektorze negatywnym (demobilizujący) ma fatalne skutki dla zdrowia człowieka i funkcjonowania jego organizmu.
Jest wiele sposobów na radzenie sobie ze stresem. Podstawowa kwestia to zmienić nastawienie do życia. To nie zdarzenia wywołują w nas negatywne emocje, a nasz sposób podchodzenia do nich.
Pamiętaj, że przewlekłe narażenie się na działanie stresu jest szkodliwe nie tylko dla Twojego zdrowia psychicznego, ale również ciała. Skorzystaj ze wsparcia specjalistów, którzy pomogą Ci znaleźć odpowiednie narzędzia do walki ze stresem.
Centrum Usług Społecznych w Dopiewie świadczy usługi specjalistycznego poradnictwa z zakresu profilaktyki i zdrowia psychicznego dla dzieci i młodzieży. Obejmują one poradnictwo psychologiczne oraz konsultacje z lekarzem psychiatrą dla dzieci i młodzieży potrzebujących wsparcia lub doświadczających kryzysów psychicznych, z którymi nie są w stanie poradzić sobie bez pomocy specjalisty. Ponadto dostępny jest również psycholog dla ofiar przemocy i osób będących w kryzysie oraz terapeuta uzależnień także dla dorosłych.
Więcej informacji na stronie Usług Społecznych lub Psycholog dla ofiar przemocy i osób będących w kryzysie oraz terapeuta uzależnień bądź pod numerami telefonu 618-148-020, 881-332-202 lub 609-299-811
ŻYCIE bez hazardu
Hazard jest formą zabawy, rozrywki, ale dostępną tylko dla osób dorosłych. Ludzie podejmują ryzyko obstawiania wyniku w grze, aby się pobawić, poczuć emocje związane z ryzykiem i niepewnością, a także by trafić wygrane. Te właśnie silne i przyjemnie doświadczane emocje leżą u podłoża uzależnienia się od grania hazardowego. Siłą napędową uzależnienia od grania, czyli patologicznego hazardu, jest potrzeba przeżywania silnego napięcia, jakie pojawia się podczas gry. Pojawiające się wygrane wzmacniają wiarę we własny wpływ na wynik gry i zachęcają do jej kontynuowania. Przegrana wywołuje złość oraz żądzę odzyskania pieniędzy, także zmuszając do kontynuowania gry. Gracz uzależniony funkcjonuje zatem w „błędnym kole”.
Uzależnienie od hazardu to nie tylko problem graczy automatów, ruletki czy zakładów sportowych, obracających dużymi pieniędzmi np. w kasynach. Nadzieja na wielką wygraną i przyjemny dreszczyk emocji niepewności może prowadzić do utraty kontroli nad kupowaniem losów loteryjnych, kuponów LOTTO czy Zdrapek, skutkując poważnymi problemami finansowymi, rodzinnymi i psychologicznymi.
Niewiele osób zdaje sobie sprawę z tego, jak bardzo uzależniający jest hazard. Uzależnienia behawioralne często bywają bagatelizowane ze względu na to, że nie dochodzi w nich do zatrucia szkodliwymi substancjami, jak np. w przypadku uzależnieniu od narkotyków czy leków.
Uzależnienie od hazardu jest chorobą, którą można leczyć.
Jeśli zauważasz u siebie lub bliskiej osoby objawy uzależnienia, nie zwlekaj z szukaniem pomocy i skontaktuj się z nami, Centrum Usług Społecznych w Dopiewie oferuje wsparcie terapeuty uzależnień.
Więcej informacji pod numerem telefonu 618-148-020 wew. 11 lub 881-332-202.
ŻYCIE bez przemocy
Przemoc domowa to jednorazowe albo powtarzające się umyślne działanie lub zaniechanie, wykorzystujące przewagę fizyczną, psychiczną lub ekonomiczną, naruszające prawa lub dobra osobiste osoby doznającej przemocy domowej, w szczególności:
a) narażające tę osobę na niebezpieczeństwo utraty życia, zdrowia lub mienia,
b) naruszające jej godność, nietykalność cielesną lub wolność, w tym seksualną,
c) powodujące szkody na jej zdrowiu fizycznym lub psychicznym, wywołujące u tej osoby cierpienie lub krzywdę,
d) ograniczające lub pozbawiające tę osobę dostępu do środków finansowych lub możliwości podjęcia pracy lub uzyskania samodzielności finansowej,
e) istotnie naruszające prywatność tej osoby lub wzbudzające u niej poczucie zagrożenia, poniżenia lub udręczenia, w tym podejmowane za pomocą środków komunikacji elektronicznej.
SIŁY SĄ NIERÓWNOMIERNE
W relacji jedna ze stron ma przewagę nad drugą. Osoba doświadczająca przemocy jest słabsza a osoba ją stosująca - silniejsza.
NARUSZA PRAWA I DOBRA OSOBISTE
Osoba stosująca przemoc wykorzystuje przewagę siły, narusza podstawowe prawa drugiej strony (np. prawo do nietykalności fizycznej, godności, szacunku itd.).
JEST INTENCJONALNA
Przemoc jest zamierzonym i świadomym działaniem człowieka i ma na celu kontrolowanie i podporządkowanie drugiej osoby.
POWODUJE CIERPIENIE I BÓL
Osoba stosująca przemoc naraża zdrowie i życie drugiej strony na poważne szkody. Doświadczanie bólu i cierpienia sprawia, że będąc poddaną takiemu oddziaływaniu ma mniejszą zdolność do samoobrony.
Formy przemocy
PSYCHICZNA/EMOCJONALNA
Jest podstawą wszelkich form przemocy. Polega na wywieraniu presji na osobę w celu sprawowaniu nad nią kontroli i podporządkowania jej swojej woli. Jej istotą jest naruszenie godności osobistej. Stanowi podstawę wszelkich innych form przemocy i zazwyczaj z nimi współwystępuje. Przykładem mogą być: wyśmiewanie poglądów, religii, pochodzenia, narzucanie własnych poglądów i planów, karanie przez odmowę uczuć, zainteresowania, szacunku, stała krytyka, wmawianie choroby psychicznej, izolacja społeczna poprzez kontrolowanie i ograniczanie kontaktów z innymi osobami, domaganie się posłuszeństwa, ograniczanie snu i pożywienia, uniemożliwianie schronienia, degradacja werbalna czyli wyzywanie, poniżanie, upokarzanie, zawstydzanie, stosowanie gróźb i wulgaryzmów, straszenie zastosowaniem siły.
SEKSUALNA
Dotyczy sfery seksualnej, jej celem jest poniżenie drugiej osoby, odebranie jej godności, polega na naruszeniu intymności. Jej istotą jest zmuszanie osoby do aktywności seksualnej wbrew jej woli, kontynuowaniu aktywności seksualnej, gdy osoba nie jest w pełni świadoma, bez pytania jej o zgodę lub gdy na skutek zaistniałych warunków obawia się odmówić. Występuje wówczas przymus jako na bezpośrednie użycie siły lub emocjonalny szantaż, groźba lub podstęp by osobę skłonić do preferowanego zachowania. Np.: gwałt, molestowanie seksualne, wymuszanie pożycia, obmacywanie, dotykanie intymnych części ciała, zmuszanie do niechcianych praktyk seksualnych, nieliczenie się z życzeniami partnerki/partnera, komentowanie szczegółów anatomicznych, ocenianie sprawności seksualnej, wyglądu, uwagi i żarty o charakterze seksualnym, przymuszanie do oglądania treści charakterze seksualnym bądź pornograficznym itp.;
EKONOMICZNA
Dotyczy sfery materialnej, polega na celowym niszczeniu własności, pozbawianiu środków lub tworzeniu warunków, gdy trudno jest zaspokoić podstawowe potrzeby min. uniemożliwianiu podjęcia pracy zarobkowej i wymuszanie pracy nieodpłatnej, odbieranie zarobionych pieniędzy, niszczeniu rzeczy, zabieraniu pieniędzy, ograniczanie dostępu do zasobów rodziny, w przypadku wspólnej firmy na nieopłacaniu składek, ubezpieczeń i niewypłacaniu zarobionych pieniędzy, wymaganiu, by sprawozdawać się z każdej wydanej złotówki, pozbawieniu informacji na temat stanu majątku rodziny, zaciąganiu kredytów i pożyczek na wspólne konto, zmuszaniu do spłacania długów, sprzedawaniu rzeczy osobistych bądź wspólnych bez uzgodnienia itp.
ZANIEDBANIE
Dotyczy naruszenia obowiązku opieki ze strony najbliższych. Jego istotą jest niezaspokojenie podstawowych potrzeb biologicznych i psychicznych drugiego człowieka. Odnosi się do dzieci, osób starszych czy niepełnosprawnych lub chorych, których dobry stan wymaga opieki ze strony domowników. Polega na min. na braku zainteresowania potrzebami innej osoby, świadomym ich ignorowaniu, pozbawianiu środków na utrzymanie, pozbawianie jedzenia, ubrania, schronienia, braku pomocy w chorobie, nie udzielenie pomocy, uniemożliwianie dostępu do miejsc zaspokojenia podstawowych potrzeb: mieszkania, kuchni, łazienki, łóżka, itp.
FIZYCZNA
Polega na naruszeniu nietykalności cielesnej lub niesie takie ryzyko. Przykłady: popychanie, odpychanie, obezwładnianie, przytrzymywanie, policzkowanie, szczypanie, gaszenie papierosów na ciele, kopanie, duszenie, bicie otwartą ręką i pięściami, bicie przedmiotami, ciskanie w kogoś przedmiotami, parzenie, polewanie substancjami żrącymi, szarpanie np. za włosy lub uszy, użycie broni, porzucanie w niebezpiecznej okolicy, nieudzielanie koniecznej pomocy, itp.
Przemoc domowa to nie zawsze krzyk-czasem to cisza, która boli.
Jeśli coś w Twoim domu Cię niepokoi, przytłacza albo sprawia, że czujesz się źle skontaktuj się z Zespółem Interdyscyplinarnym
- osobiście: Dopiewo, ul. Konarzewska 12
- telefonicznie:785-232-369 lub 618-148-020
- mailowo:
Więcej informacji na stronie: Przemoc Domowa
Centrum Usług Społecznych w Dopiewie oferuje wsparcie psychologa dla ofiar przemocy. Więcej informacji na stronie: Psycholog dla ofiar przemocy bądź pod numerami telefonu 618-148-020 lub 881-332-202.
ŻYCIE bez alkoholu
Nikt nie sięga po alkohol po to, aby mieć problemy. Przeciwnie, każdy, kto spożywa alkohol oczekuje korzyści – chce poprawić sobie nastrój, ubarwić szarą codzienność, ułatwić kontakty towarzyskie, zrelaksować się. Niektórzy nawet wierzą, że alkohol może mieć korzystne działanie zdrowotne. Choć alkohol jest trucizną i z punktu widzenia toksykologii każda ilość wypitego alkoholu jest ryzykowna, to jednak w większości przypadków spożywanie małych dawek alkoholu nie pociąga za sobą widocznych szkód zdrowotnych i konsekwencji społecznych. Mimo to nie powinni wcale pić alkoholu:
• młodzi ludzie (ze względu na ryzyko poważnych zaburzeń rozwojowych),
• kobiety w ciąży i matki karmiące (z powodu ryzyka uszkodzenia płodu i negatywnego wpływu na zdrowie dziecka),
• osoby chore, przyjmujące leki wchodzące w reakcje z alkoholem,
• wszyscy, którzy znajdują się w okolicznościach wykluczających picie (kierując pojazdami, przebywając w pracy, w szkole, itp.),
• osoby, którym szkodzi każda, nawet najmniejsza, ilość alkoholu.
Osoby pijące alkohol mogą wielokrotnie w ciągu swojego życia zmieniać wzór spożywania alkoholu przemieszczając się na continuum od abstynencji, poprzez picie o niskim poziomie ryzyka, do spożywania alkoholu w sposób wysoce ryzykowny i szkodliwy. Niektóre z nich się uzależnią. Jest to wędrówka w dwie strony. Ktoś, kto dzisiaj pije alkohol na poziomie niskiego ryzyka może w wyniku różnego rodzaju okoliczności zwiększyć swoje picie do poziomu wysokiego ryzyka. Ktoś, kto dziś pije ryzykownie lub szkodliwie może na tyle ograniczyć swoje picie, aby radykalnie zmniejszyć wynikające z niego szkody. Abstynent może w każdej chwili zacząć pić, a osoba uzależniona może zostać abstynentem. Najmniej prawdopodobna jest sytuacja, że osobie uzależnionej uda się trwale ograniczyć spożywanie alkoholu, a więc wrócić na stałe do picia kontrolowanego, o niskim ryzyku szkód.
Ryzykowne spożywanie alkoholu to picie nadmiernych ilości alkoholu (jednorazowo i łącznie w określonym czasie) nie pociągające za sobą aktualnie negatywnych konsekwencji, przy czym można oczekiwać, że konsekwencje te pojawią się, o ile obecny model picia alkoholu nie zostanie zmieniony.
Picie szkodliwe to taki wzorzec picia, który już powoduje szkody zdrowotne, fizyczne bądź
psychiczne; ale również psychologiczne i społeczne, przy czym nie występuje uzależnienie od
alkoholu.
Picie alkoholu staje się problemem, gdy:
· zwiększa się ilość i częstotliwość spożywania alkoholu,
· zmienia się funkcja picia i rola alkoholu w życiu (picie nie jest już tylko elementem wzorca kulturowego, ale staje się lekarstwem na stres, smutek, samotność, lęk),
· postępuje przywiązanie do sytuacji picia (narasta koncentracja na sytuacjach związanych z piciem, oczekiwanie na moment picia, celebrowanie picia, niepokój w sytuacji niemożności napicia się),
· alkohol spożywany jest w nieodpowiednich sytuacjach jak: okres ciąży i karmienia piersią, prowadzenie pojazdów, przy spożywaniu leków wchodzących w reakcje z alkoholem, pomimo chorób wykluczających spożywanie alkoholu itp.
· nasilają się incydenty upojenia,
· pojawia się zaniepokojenie piciem i uwagi krytyczne wyrażane przez osoby bliskie oraz sygnały sugerujące ograniczenie ilości lub powstrzymanie się od picia,
· używanie alkoholu staje się sposobem usuwania przykrych skutków poprzedniego picia (klinowanie),
· pojawiają się trudności w przypominaniu sobie co się działo poprzedniego dnia w sytuacjach związanych z piciem,
· rosną negatywne konsekwencje nadużywania alkoholu, a mimo to picie jest nadal kontynuowane.
Zespół uzależnienia od alkoholu to kompleks zjawisk fizjologicznych, behawioralnych i poznawczych, wśród których picie alkoholu dominuje nad innymi zachowaniami, które poprzednio miały dla pacjenta większą wartość. Głównym objawem zespołu uzależnienia jest pragnienie alkoholu (często silne, czasami przemożne). Wypicie alkoholu nawet po bardzo długim okresie abstynencji może wyzwalać zjawisko gwałtownego nawrotu innych objawów zespołu uzależnienia, znacznie szybciej niż pojawienie się uzależnienia u osób poprzednio nieuzależnionych.
Na ostateczne rozpoznanie uzależnienia pozwala identyfikacja trzech lub więcej następujących cech lub objawów występujących łącznie przez pewien okres czasu w ciągu ostatniego roku. Są to:
1. Silne pragnienie lub poczucie przymusu picia („głód alkoholowy”).
2. Upośledzona zdolność kontrolowania zachowań związanych z piciem (trudności w unikaniu rozpoczęcia picia, trudności w zakończeniu picia do wcześniej założonego poziomu, nieskuteczność wysiłków zmierzających do zmniejszenia lub kontrolowania picia).
3. Fizjologiczne objawy zespołu abstynencyjnego pojawiającego się, gdy picie alkoholu jest ograniczane lub przerywane (drżenie mięśniowe, nadciśnienie tętnicze, nudności, wymioty, biegunki, bezsenność, rozszerzenie źrenic, wysuszenie śluzówek, wzmożona potliwość, zaburzenia snu, niepokój, drażliwość, lęki, padaczka poalkoholowa, omamy wzrokowe lub słuchowe, majaczenie drżenie) albo używanie alkoholu lub pokrewnie działającej substancji (np. leków) w celu złagodzenia ww. objawów, uwolnienia się od nich lub uniknięcia ich.
4. Zmieniona (najczęściej zwiększona) tolerancja alkoholu (ta sama dawka alkoholu nie przynosi oczekiwanego efektu) potrzeba spożycia większych dawek dla wywołania oczekiwanego efektu.
5. Z powodu picia alkoholu - narastające zaniedbywanie alternatywnych źródeł przyjemności lub zainteresowań, zwiększona ilość czasu przeznaczona na zdobywanie alkoholu lub jego picie, bądź uwolnienia się od następstw jego działania.
6. Uporczywe picie alkoholu mimo oczywistych dowodów występowania szkodliwych następstw picia (picie alkoholu, mimo, że charakter i rozmiary szkód są osobie pijącej znane lub można oczekiwać, że są znane).
Informacje na temat możliwości podjęcia terapii, zgłoszenia uzależnionego członka rodziny, uzyskania wsparcia psychologicznego, prawnego możesz uzyskać kontaktując się z Gminną Komisją Rozwiązywania Problemów Alkoholowych
- osobiście: Dopiewo, ul. Konarzewska 12
- telefonicznie 881-332-201, 785-232-369, lub 618-148-020
- mailowo:
Nie wahaj się prosić o wsparcie, gdy tego potrzebujesz - skontaktuj się z nami. Centrum Usług Społecznych w Dopiewie oferuje wsparcie psychologa dla osób będących w kryzysie oraz terapeuty uzależnień. Więcej informacji pod numerem telefonu 618-148-020 wew. 11 lub 881-332-202.
Więcej o problemach alkoholowych możesz przeczytać TUTAJ.
ŻYCIE bez narkotyków
Substancje psychoaktywne zażywane są głównie przez młodzież oraz młodych dorosłych, którzy próbują ich dla towarzystwa lub w ramach eksperymentu. Długotrwałe przyjmowanie może prowadzić do uzależnienia, które często nazywane jest też narkomanią czy toksykomanią.
Dla człowieka uzależnionego narkotyk staje się najważniejszy, a wszystkie inne sprawy schodzą na drugi plan. Każdy kontakt z narkotykami jest niebezpieczny, ponieważ niektóre uzależniają szybciej i silniej niż inne. Substancje te wpływają na centralny układ nerwowy i mogą wywoływać m.in. zmianę świadomości, określony nastrój czy ekstremalne doznania. Powodują wodują też w różnym stopniu zmiany psychiczne (np. euforię) oraz fizyczne (np. wzrost ciśnienia krwi). Używanie substancji stancji psychoaktywnych powoduje negatywne konsekwencje zdrowotne. Każda z nich niesie ze sobą także potencjał uzależniający. Może być to uzależnienie fizjologiczne lub psychiczne. Fizjologiczne, czy też fizyczne, to odczuwalny przymus zażywania substancji wynikający z fizycznych niedogodności na skutek czasowego lub trwałego odstawienia substancji. To dolegliwości bólowe, biegunka, wymioty czy drżenie rąk. Uzależnienie psychiczne z kolei charakteryzuje się silną potrzebą zażywania substancji wynikającą z nawyku. Choć nie ma konsekwencji fizjologicznych, uczucie niepokoju i rozdrażnienia związane z brakiem zażywania substancji zwykle jest bardzo silne.
NARKOTYKI-SYGNAŁY NADUŻYWANIA
Psychiczne:
- nadmierna czujność i podejrzliwość,
- skrajne wahania nastroju,
- dezorientacja,
- niestabilne kontakty społeczne,
- przesadna emocjonalność.
Fizyczne:
- nagły i znaczny spadek masy ciała,
- brak apetytu,
- Przekrwione lub „szklane oczy”
- rozszerzone lub zwężone źrenice,
- drżenie rąk, niekontrolowane drżenie ciała,
- przypieczone tętno,
- nudności i wymioty
Jeśli zauważasz u siebie lub bliskiej osoby objawy uzależnienia, nie zwlekaj z szukaniem pomocy i skontaktuj się z nami. Centrum Usług Społecznych w Dopiewie oferuje terapeuty uzależnień. Więcej informacji na stronie: Terapeuta Uzależnień bądź pod numerem telefonu 618-148-020 lub 881-332-202.
ŻYCIE bez pracoholizmu
Brak kontroli nad swoim życiem zawodowym może doprowadzić do rozwoju pracoholizmu, który staje się coraz większym problemem zdrowotnym w skali globalnej. Praca dla większości z nas stanowi ogromną wartość. Dzięki niej możemy realizować jedną z ważniejszych potrzeb człowieka – tę dotyczącą samorealizacji oraz poczucia własnej wartości. Osiągnięcia, sukcesy oraz nabyte nowe umiejętności niewątpliwie pozytywnie wpływają na nasze samopoczucie. Tak, jak w przypadku każdej działalności, tak i w tej zawodowej powinno się jednak pamiętać o zachowaniu równowagi pomiędzy pracą a życiem osobistym.
Wg Igora Rotberga pracoholizm to obsesyjne pożądanie pracy, związane z podnoszeniem poprzez ciągłe pracowanie własnej oceny z jednoczesnym oczekiwaniem na redukcję negatywnych emocji za jej sprawą oraz wyznaczaniem sobie nierealistycznych, wysokich standardów i doświadczaniem poczucia trwałego niepowodzenia w czasie ich realizacji.
Radzenie sobie z pracoholizmem związane jest ze zmianą obrazu samego siebie oraz nieadaptacyjnych przekonań i zrozumieniem ich negatywnego wpływu zarówno na samopoczucie, jak i na bliskie relacje.
Zapamiętaj!
1. Praca jest bardzo ważną aktywnością wżyciu człowieka.
2. Z pracy powinno się czerpać przyjemność.
3. Zachowaj równowagę między pracą, a relaksem.
4. Wykorzystuj swoje urlopy.
5. Jeżeli czujesz przymus pracy, a ona nie daje ci zadowolenia, skonsultuj się ze specjalistą.
6. Kontroluj liczbę godzin pracy zgodnie ze swoją umową o pracę.
Nie wahaj się prosić o wsparcie, gdy tego potrzebujesz - skontaktuj się z nami. Centrum Usług Społecznych w Dopiewie oferuje wsparcie psychologa dla osób będących w kryzysie oraz terapeuty uzależnień.
Więcej informacji pod numerem telefonu 618-148-020 wew. 11 lub 881-332-202.
